شرم بر کسانی که سعی می کنند «ملت تورک آزربایجان» را به ایرانیت ربط دهند.
تورک ها که انسانیت، صلح و زندگی مسالمت آمیز را به جهانیان عرضه کردند، این روزها در بن بست عمیقی به سر می برند. آنها در مقابل کسانی که سعی در استثمار جهان دارند سخت مقاومت می کنند. جدا از کلیته شعوبی های رژیم و ضد رژیم، فارس ها، ایرانی ها و یاران دور و نزدیکشان که در مقابل ملت ما ایستاده اند، محورهای نسل جدید خودمانی بمانند ارانی ها، کسروی ها و تقی زاده ها ظهوری پررنگ بنمایش می گذارند.
یکی از این اکتشافات جدید، کشفی است که شبیه دموکرات های معروف نام برده در بالا خودشان را (کانون دمکراسی و توسعه آزربایجان) مینامند. این گروه که خود را دمکراتهای واقعی، علما، وطن پرست، کارشناسان سیاسی و با عبارات عالی “کیفیت کامل” تصور می کنند، در خیالات مستانه خود سعی دارند آینده یک ملت رهایی بخش را در دایره ایرانیسم نگه دارند. آنان دانسته یا ندانسته روح لطیف خود را در برابر آینده آزاد و مستقل آزربایجان جنوبی تسلیم ایرانیان کرده اند. بوزقورد برای آنها گرگ وحشی است که برادران ایرانی خود را به وحشت می اندازد. باز هم شعارهای داده شده در یک راهپیمایی ملی ۵۰۰٫۰۰۰ نفری در اورمو بماننده « این سرزمین بخشودنی نیست. اورمو تورک است و تورک باقی خواهد ماند!» یا شعارهای ریشه ای مثل «تبریز-باکو-آنکارا، ما کجا فارسها کجا؟» برای آنها و به زعم آنها برای استقرار یک ایران دموکراتیک آزار دهنده به نظر می آید.
در جلسات دموکراتیک که توسط این افراد تشکیل می شود فقط باید فارسی صحبت شود. چرا که تاجداران این مجالس، با عطر دموکراتیکشان، باید آقایان دمکرات فارسی زبان باشند و یا بخاطر مهمانان ارجمند، تورک های ایرانی پارسی زبان شده و باعث خوشنودی دمکراتهای خوش قلب و انسان دوست (؟) بخشاینده گان حقوق مدنی باشند. به عقیده این افراد، آزربایجانی‌های جنوبی فقط باید به صورت مسالمت‌آمیز حقوق فرهنگی – درست حدس زدید، فرهنگی- خود را زیر چتر اتحادیه‌ای دموکراتیک که پس از رژیم کنونی خواهد آمد، مطالبه کنند.
هدف این هموطنان نازنین، حفاظت از ایران نازنینتر از جان و نجات آن از دایره پان تورکیسم خائن، جاهل، تجزیه طلب و به تعبیر دقیق استقلال طلبان ملی آزادیخواه مخالف تمامیت ایران عزیزشان است؟! بدون شک، این امر نام آنها را در ردیف اجدادشان، کسرویان، به عنوان یک خدمت بزرگ ملی تاریخی ایرانگرا قرار می دهد. هر اتفاقی می‌افتد، بگذار بیافتد، تکی «شورای مدیریت انتقال» از جمله امثال حسن شریعتمداری، آنها را در ردیف خود جا بدهد! نمونه این کرنش معصومانه محکومیت شدید جوانان ملی گرای تورک آزربایجانی توسط این افراد است که در تجمع اعتراضی نیم میلیونی ضد ترور کردی در اورمو پیشقدم شدند. ستاد از بیانیه این گروه؛
(با وجود تمام جنبه های مثبت تظاهرات، لازم به ذکر است که در میان جمعیت، گاهی اوقات برخی شعارهای نژادپرستانه توسط عده کمی سر داده می شد که به شدت آن را محکوم می کنیم.) این محکومیت در شرایطی رخ می‌دهد که به محض پایان تجمع، همه سازمان‌های رسانه‌ای و سیاسی ایرانی، شاهی، اسلامگرا، کردی و کردپرست که به یک اندازه از راهپیمایی اورمو نگران شده، به اتفاق آرا آنرا را با زبانی تند محکوم کردند و همچنان به آن ادامه می‌دهند. به نظر می رسد شعارهای ریشه دار مانند «تبریز-باکو-آنکارا ما کجاییم فارس ها کجا؟ شعار جوانان ملی گرای جنبش ملی آزربایجان و نماد بوزقورد شهروندان نازنده خودی خودی را به اندازه دشمنان ملت مان آزرده خاطر کرده است.
به نظر ما هر سازمانی می تواند عشق به ایران داشته باشد. حتی ممکن است با شریعتمداری‌ها، مهتدی‌ها، آهی‌ها، براتی‌ها، سازگاراها و کوشنده گان خسته سیاسی از لس‌آنجلس و پاریس که به سنت‌سازان ایرانی، فارسی و کردی معروف هستند، دست به دست هم دهند و در مسیر استقلال ملت ما سنگ تمام بگذارند. اما وظیفه ملی ما قورتولوشچوها این است که کسانی را که به نام آزربایجان با رفتارهای پوپولیستی اهداف ایرانی را دنبال می کنند افشا کنیم. اگر مسیری که آن آقایان رفته اند ایران گرایی است، مسیر ما هم مسیر تابلوی ۲۰ متری انگلیسی زبان «آذربایجان جنوبی ایران نیست» است که در قورد دره سی (ورزشگاه سهند) به نمایش درآمد. ما به هیچ سازمان و فردی در این مسیر علاقه خاصی نداریم. عشق تغییر ناپذیر ما فقط به دولت ملی آزاد، مستقل و از نظر تاریخی ملت بزرگ تورک آزربایجان است. ما در حد توانمان در مقابل کسانی که به نام آزربایجان می خواهند پان فاشیزم پیپ و کراوات را جایگزین رژیم فارسی-شعوبی ملّا کنند،ایستاده گی می کنیم.
درست است که ما رسانه نداریم، پول، قدرت و فرصتهای حرفه ای گری کم داریم. با این حال، ما یک وجدان ملی، شرافتمند و صدها هزار گرگ خاکستری آماده شهادت و کشنده داریم. همین کافی است تا ما را از همه غارتگران و استعمارگران جهان دور نگه دارد. ما مانند کسانی نیستیم که ترامپ را به عنوان خدا تجلیل می کنند، تقریباً به نام او خطبه می خوانند و قدرت ملت خود را دست کم می گیرند. ما ملت بزرگمان را به زبان سازگارها و شريعتمداري ها قوم نمي ناميم. در مقابل چشمان میلیون ها نفر ملت تورک آزربایجان را اقوام ایرانی نمی نامیم!
ما در میان حافظه‌ی فرزندان این خاک و بوم خاطره ۱۰۰۰ سال دولتمداری مستمر تورکان در منطقه را زنده نگه میداریم. و می کوشیم که این خاطره‌ی تاریخی را به دولت ملی آزربایجان جنوبی تبدیل کنیم. شما با کرنشهای عاجزانه سنگ زیر چرخه های زندگی آزاداده ملت تورک آزربایجان قرار می دهید! این ره که شما می روید راه تورکیستان نیست، راه فارسیستان است! هموتنان شیشه دل دموکراسی خواه!
شما سیاست دوگانه و در واقع ایرانخواهی خود را ادامه دهید! فراخوان کنفرانس برای آینده ایران بدهید. نگران مالی هم نداشته باشید. هر چه باشد یک ستون ۵-ای آن پشتها وجود دارد! ما با اتکا به نور خاموش نشدنی و قدرت بیکران ملتمان تلاش خواهیم کرد راه نجات حرکت ملی آذربایجان (جنوبی) را باز نگه داریم!
زنده باد جمهوری تورک آذربایجان جنوبی
حزب رهایی بخش آذربایجان جنوبی –
بخش انفورماتیک و تحقیقات
مسئول اکبر (آکین) دیلمقامی
۲۰۲۵-۰۴-۲۰
