از خود بیگانگی عامل عقب‌ماندگی آذریایجان!
یکی از دلایل عقب‌ماندگی آذربایجان و آذربایجانیان، ناشی از “خود تحقیری”، “خودکم بینی”، “عدم اعتماد به نفس”، “مرغ همسایه را غاز” پنداشتن، “نادیده گرفتن توانمندی و استعدادهای هم‌زبانان خود”، “تنگ‌نظری و حسادت” و مصداق ضرب‌المثل “آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می‌کرد” بودن است و به همین سبب همیشه آنچه خود دارند را نمی بینند و آنچه برای دیگریست در نظر آنها ارزشمند به حساب می آید!
برای پی بردن به این واقعیت کافیست که این‌بار پست‌ها و مطالبی را که در گروههای مجازی مربوط به آذربایجانیان که با نام‌های تبریز و آذربایجان و مانند آن فعالیت می‌کنند و همچنین برخی گروههایی که در تهران و سایر استان‌ها فعالیت دارند را با دقت مورد بررسی قرار دهید، آنگاه متوجه خواهید شد که بیش از ۹۵ درصد مطالب گروههای تبریزی و آذربایجانی درواقع فوروارد(بخوانید قی کردن) سخنان و نوشته‌های افراد غیرآذربایجانی و نوعا کوتوله‌های خودبرتربین مرکزنشین است که چه بسا بهتر و سنجیده‌تر از آنرا نخبگان، سیاست‌ورزان، کنشگران و قلم‌بدستان خطه آذریایجان می‌نویسند و بیان می‌دارند اما در غربت و مهجور باقی می‌ماند.
درعوض درحالت خوشبینانه‌اش شاید یکی دو درصد از مطالب گروههای غیرآذربایحانی به نوشته‌ها و سخنان کنشگران، نخبگان و چهره‌های شاخص آذربایجانی اختصاص دارد!
این است که همواره یک گروه خودخواه و خودبرتربین مرکزنشین در کشور جریان‌سازی کرده و دیگران را مانند گوسفندان پانورژ بدنبال خود می‌کشند!
از اینرو بقول ملک‌الشعرای بهار باید پذیرفت؛
این دود سیه فام که از بام وطن خاست
از ماست که بر ماست
وین شعله سوزان که برآمد ز چپ و راست
از ماست که بر ماست
جان گر به لب ما رسد، از غیر ننالیم
با کس نسگالیم
از خویش بنالیم که جان سخن اینجاست
از ماست که بر ماست
اکبر اعلمی
